Jagodinci vole kafane
Započeti priču o jagodinskim kafanama a ne spomenuti Miju Slavuja bila bi velika grehota. Mija Seferović, nadaleko čuven u boemskoj Srbiji kao “Slavuj”, imao je najbrojniju porodicu u Žanovoj ulici, iako je često i dugo odsustvovao od kuće svirajući u najeksluzivnijim kafanama. Umro je 1917. godine i sahranjen na muslimanskom groblju. Miju Seferovća Slavuja pamte i po kolu koje je posvetio svojoj ljubljenoj Biserki, ali ga pravoslavni Cigani danas ne sviraju u Jagodini.
Što se tiče kafana, najpoznatija je bila “Šarena kafana”, podignuta početkom 19 veka, a srušena 1959. godine. Jedan od njenih prvih vlasnika bio je i Toma Vučić Perišić. Početkom dvadesetog veka otvorena je “Simićeva kafana” na čijim temeljima je izgrađen “Palas” 1935.godine. Inače posle Prvog svetskog rata otvoren je “Mihajlovićev hotel”, pored stanice.
Važnije kafane su bile : “Solun”, i “Talpara” na Maloj pijaci, “Bulevar” i “Ujedinjenje u Donjoj čaršiji” , “Kosovo”, “Vrbljanivnova kafana “, “Džambasova” i “Džudžina” kafana.
Danas možemo pomenuti kafane/restorane: “Mali raj”, “Jovanča Micić”, “Romansa”, “Vitez”, “Belički kej”, “Sveti Đorde”, “Potok”, “Šumadija” itd…