Senjski rudnik je naselje u opštini Despotovac u Pomoravskom okrugu. Nalazi se na 20 kilometara od Despotovca i Ćuprije. Tu se nalazi najstariji aktivni rudnik mrkog uglja u Srbiji, kao i najstarije rudarsko naselje. U sklopu rudnika postoji zgrada muzeja ugljarstva sa postavkom eksponata.
Okružen je planinama i brdima bogatim bukovom, hrastovom i borovom šumom, kao i planinskim rekama. Ovaj bajkoviti pejzaž nalazi se u blizini čuvenih srednjovekovnih manastira Manasije i Ravanice, Resavske pećine, vodopada Veliki Buk i Prskalo i termalnih izvora.
Kažu da je u ovom kraju ugalj pronašao Lazar Pandurović u okolini sela Senje, 1849. godine, dok je sa svojim drugovima čuvao svinje u gustim bukovim šumama. On je to kamenje neobičnog izgleda nazvao “nezdravo kamenje” jer mu je jedan od takvih slučajno upao u vatru, pri čemu se prvo ukazala sjajna crvena užarena masa koja se zatim pretvorila u gust sivi pepeo. U želji da sazna o čemu se radi odneo je nekoliko uzoraka u Ćupriju a odatle su oni poslati u Beograd.
Na čelu sa stručnjakom Vasilijem Božićem rudnik je počeo da radi a za nadzornika je postavljen Lazar Pandurović. Novi rudnik je dobio ime Majdan Aleksandrovac po imenu tadašnjeg knjaza Aleksandra Karađorđevića. 1860. godine rudnik dobija naziv Majdan kod Senja i kasnije se menja u naziv Senjski rudnik.
Sa izradom pruge Senjski rudnik počeo je brže da se razvija. Transport uglja je postao mnogo brži i ekonomičniji. Izgradili su se novi stanovi i puštena je u rad osnovna škola.
Početkom 20. veka Senjski Rudnik je postao najveći rudnik mrkog uglja u zemlji. Međutim, 21. jula 1903. godine dogodila se velika rudarska nesreća, kada je cela smena poginula. Nekoliko dana posle nesreće u znak protesta podignut je štrajk, koji je trajao do 15. avgusta.
U posleratnoj obnovi i izgradnji države Senjski Rudnik je imao značajno mesto jer je svojim ugljem doprinosio ekonomskom razvoju i napredovanju. Naselje je preraslo u rudarski gradić sa razvijenom infrastrukturom. Imalo je železničku prugu, dve bolnice, radile su termoelektrane, štamparija i bioskop.
Muzej ugljarstva je otvoren 1980. godine, a od 1983. godine je zajedno sa neposrednom okolinom proglašen spomenikom kulture od velike važnosti za Republiku Srbiju. Osnovan je radi prikazivanja rudarsko-istorijskog razvoja rudnika kao i ostalih rudnika Srbije. U muzeju su izloženi rudarski alati iz antičkog i rimskog doba, zatim prost i mehanizovani rudarski alat, zbirke lampi za osvetljenje u rudnicima, rudarske mašine za otkopavanje uglja, zbirke fotografija sa rudarskim motivima i zbirka arhivske građe vezane za rudarstvo.
Da li ste imali priliku da posetite ovo mesto i čuveni muzej ugljarstva?